Er zijn mensen die in mijn praktijk komen en aangeven dat ze graag willen veranderen. Ze willen eigenlijk een betere versie van zichzelf worden. Ze willen groeien, veranderen en weg van hun slechte eigenschappen. We willen groeien en we willen regie krijgen over onze groei naar beter en beter. Tegelijk willen we ook niet hoogmoedig of arrogant worden.  

Het probleem is dat veel mensen het moeilijk vinden om écht eerlijk te zijn naar zichzelf. Zichzelf vol in de spiegel aankijken is soms heel confronterend en doen ze daarom niet graag. En daardoor blijven ze staan op de plek waar ze nu staan. Eerlijk zijn is confronterend! Zelfkennis is echter wel de weg naar groei en ontwikkeling.

Mensen kunnen het gevoel hebben dat ‘er meer in moet zitten’, dat er ‘meer mogelijk moet zijn’, maar dat ze het niet kunnen grijpen. Het lijkt zo ongrijpbaar en we zitten vaak vast in onze negatieve eigenschappen en valkuilen. Elke keer weer lopen we tegen dezelfde dingen aan. En we krijgen dat ook terug van anderen; we doen elke keer weer ‘te dominant’, ‘te onzeker’, ‘te rigide’, ‘te grenzeloos’ et cetera.

Dat je dit gevoel hebt komt éigenlijk doordat je niet écht in de spiegel naar jezelf kijkt. We komen vaak bij de oppervlakte, maar niet bij de diepere lagen in onszelf. En in feite wijzen we dingen van onszelf af en zetten we eigenschappen van onszelf in de schaduw en kijken er niet meer naar. Dat is ‘slecht’ en ‘we willen ervan af’.

Wat als we niet eerlijk zijn?

Als we niet groeien dan krijgen we een gevoel van rusteloosheid. Er zit meer in ons dan we laten zien en dat knaagt. Maar als we niet eerlijk naar onszelf durven te zijn en onszelf als heel mens durven te omarmen, dan kunnen delen van onszelf niet groeien. De delen die we in de schaduw hebben gelegd kunnen niet tot bloei komen. Onze zelfkennis is eigenlijk maar beperkt tot de eigenschappen die we al heel goed aan onszelf vinden en het weten dat we slechte eigenschappen hebben.

God heeft ons prachtig gemaakt en Hij heeft heel veel in ons gelegd. Alles wat hij schiep in ons aan talenten en eigenschappen zijn edelstenen en wij hebben een aantal edelstenen, waarbij wij in de valkuil trappen, afgewezen. We vinden onszelf te dominant, te grenzeloos, te onzichtbaar, te rigide, te … In plaats van eerlijk naar onszelf te kijken en deze edelstenen te laten slijpen, wijzen wij ze af en halen ze uit onszelf om ze in de schaduw achter ons te leggen. In plaats van eerlijk zijn, wijzen we delen van onszelf af. Omdat God ze ons gegeven heeft vind ik dat we ze weer uit de schaduw moeten halen, in ons terug stoppen en leren om onszelf volledig te omarmen met alles wat in ons is. En God heeft ons rijk ingelegd met edelstenen, we hebben veel kwaliteiten gekregen; waarvan nu enkele in onze schaduw zijn terecht gekomen en weer omarmt mogen worden.

tekst gaat onder afbeelding verder…

Eerlijk zijn door je edelstenen te omarmen

Hoe kun je dan eerlijk naar jezelf zijn en je eigen diamanten ontdekken? Hoe zet je het licht aan in je schaduw? Want als jij in jouw  schaduw kijkt dan zie je steenkool liggen. Een klompje steenkool van dominantie, een klompje steenkool van moedeloosheid, een klompje van berusting, onverschilligheid of slordigheid. En zo kan ik nog wel tientallen valkuilen opnoemen waar je zo in kunt trappen en we hebben er allemaal een heel aantal.

De allereerste belangrijke stap is je steenkolen bekijken en beseffen dat elke steenkool eigenlijk een edelsteen is. En elke edelsteen heeft de potentie een diamant of zelfs briljant te worden. Eerlijk zijn naar jezelf hierover is een manier om het licht aan te zetten. Wees eerlijk over wat jij niet goed kan en waar je heel slecht in bent, want als je eerlijk bent is het licht aan en kun je gaan zien hoe mooi elke eigenschap eigenlijk is.

Elke valkuil is een doorgeschoten kwaliteit. Als je slordig ben dan is loslaten misschien wel een kwaliteit, maar als je teveel loslaat wordt het slordig. Eerlijk zijn naar jezelf betekent dan dat je mag zeggen dat je edelsteen van loslaten niet voldoende is geslepen en dat je daardoor slordig wordt, maar je kun je edelsteen gaan slijpen tot de prachtige kwaliteit van loslaten.

Nu je weet dat die steenkolen geen steenkolen zijn maar diamanten kun je jouw eigenschappen, in alle volheid, gaan omarmen en weer in jezelf terugzetten. Je wordt weer heel mens door ze te omarmen en accepteren.

Vervolgens is het belangrijk dat de edelstenen diamanten of briljanten worden. Daarvoor moeten ze geslepen worden. God wil ons slijpen, elke dag weer. In overgave aan God leven is het fundament voor het slijpen van je kwaliteiten, maar daarnaast mag je ook zelf aan de slag hiermee. Oefen jezelf, en scherp jezelf in je kwaliteit. Wijs je valkuilen niet af, maar werk aan je kwaliteiten!

Laat via een berichtje onderaan deze pagina eens weten welke kwaliteiten jij in bent doorgeschoten waardoor je in je valkuilen trapt die jij van jezelf hebt afgewezen…